Φυλακισμένη στην “ζωή”,

2 Votes

Φυλακισμένη στην “ζωή”, με όνειρα χαμένα, η απόγνωση και η θλίψη της απόψε γίναν ένα.
Κι αν προσπαθεί, κι αν σκέφτεται ποτέ δεν βρίσκει λύση και εάν τα λόγια έρχονται ‘κείνη δεν θα μιλήσει.
Θα φυγαδεύει σκέψεις και δάκρυα στο αμπάρι της αβύσσου και όταν πονά κάποιες βραδιές, απλά θα λέει “κοιμήσου”.
Και ονειρέψου πως όλα αυτά είναι απλά εφιάλτης.
Πως στην κατάσταση αυτή ποτέ δεν θα ξανάρθεις.
Πως οι άνθρωποι πλέον αγαπούν μέσα από την καρδιά τους, πως το συμφέρον δεν κοιτούν, παρά τα όνειρα τους.
Φροντίζουν και ενδιαφέρονται για το καλό των άλλων, έργο δεν είναι μόνο παιδιών είναι και των μεγάλων.
Πως λένε λόγια από καρδιάς και τα πιστεύουν κιόλας.
Πως η ζωή τους είναι έντονη σαν κόκκινο της φλόγας.
Μα ύστερα σαν θα ξυπνά θα βλέπει την αλήθεια, θα βλέπει ξανά που βρίσκεται πως ειν’ φυλακισμένη.
Στ’ άδικο τούτης της γης να ζει, καταδικασμένη.
Μα κει στο παραθύρι της να… ένα περιστέρι.
Αυτό της κάνει συντροφιά και ένα μικρό αστέρι.
Να της θυμίζει της “μικρής” να ζει για ‘κείνη μόνο, να διώχνει πλέον μακριά την θλίψη και τον Πόνο.
Γιατί κανείς δεν νοιάστηκε γι αυτήν όταν πονούσε, όταν τα βράδια κλαίγοντας μόνη της ξενυχτούσε.
Μονάχα εκείνη υπέφερε κανείς δεν το χει μάθει, τίποτα από όσα έγιναν, από όσα έχει πάθει.
Έδωσε αγάπη άπλετη και βρήκε μόνο μίσος, ίσως κακία μην είναι αυτό , να είναι ζήλια ίσως.
Μα δεν αντέχει η “μικρή” ετούτη την κατάντια.
Να ζούνε άνθρωποι στην Γη με την καρδιά τους άδεια, να θυσιάζουν στο βωμό του εγωισμού τα πάντα και να ζητούν για αντάλλαγμα της γης ‘κριβά διαμάντια.
Είν’ θλιβερό να γίνεται αυτό το νταλαβέρι, γι αυτό η μικρή πλέον μιλά μόνο σε αυτό το αστέρι.
Και έτσι θα συνεχιστεί ο κόσμος αν δεν αλλάξει.
Το να είναι συνέχεια μόνη της ποτέ δεν θα την νοιάξει.
Απ’ το να ζει με ψίχουλα αγάπης και ευσπλαχνίας, να βλέπει πως όλοι νοιάζονται για πράγματα αξίας.
Η αξία δεν είναι στα χαρτιά ούτε στα υλικά σας, υπάρχει κάτι πολύτιμο βαθιά μες την καρδιά σας.
Ίσως δεν έχει όνομα μα αυτό υπάρχει αλήθεια και όταν το βρείτε μέσα σας ζείτε τα παραμύθια.
Ευτυχισμένοι πάντοτε, με αγάπη και ευτυχία.
Βραβείο πιο πολύτιμο και από τα “λαχεία”.

 14-04-10. Copyright  Οι Κρυφές μου Σκέψεις® All rights reserved

♔DƦάɱα QuƎeи ♔