ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΦΕΜΙΝΙΣΜΟ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΕΙΑΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ

 

 

 

 

 

ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΦΕΜΙΝΙΣΜΟ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΕΙΑΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ

Αγαπητές φίλες / αγαπητοί φίλοι,
Πριν από μερικά χρόνια σε κάποιο μήνυμά μου είχα γράψει ότι όλες οι γυναίκες είμαστε ίδιες μέσα στη διαφορετικότητά μας. Και πράγματι, έτσι είναι. Όλες οι γυναίκες υφιστάμεθα την καταπίεση της πατριαρχίας και του σεξισμού και όλες μας αφορούν τα δυο κύρια δεινά σε βάρος του φύλου μας: η σεξιστική βία και η σεξουαλική καταπίεση.
Αυτή όμως είναι μόνο η μια πλευρά του νομίσματος. Η άλλη πλευρά αφορά τις διάφορες γυναικείες ιδιαιτερότητες και διαφορετικότητες, τις γυναίκες που δεν ανήκουν στην κυρίαρχη ομάδα των λευκών, αρτιμελών, μεσοαστών κι ετεροφυλόφιλων γυναικών.
Ένας φεμινισμός λοιπόν που θέλει ν' αγκαλιάσει όλες τις γυναίκες θα πρέπει να λάβει σοβαρά υπόψη του όλες αυτές τις διαφορετικότητες, να δεχθεί και να υποστηρίξει τα αιτήματα και την δυναμική εν γένει όλων αυτών των κατηγοριών γυναικών.
Ν' αγκαλιάσει την ανάπηρη που είναι το πρώτο θύμα της σεξιστικής βίας, σύμφωνα με τις στατιστικές, και προσπαθεί να σταθεί και να δημιουργήσει σ' έναν κόσμο φτιαγμένο από και για υγιή κι αρτιμελή άτομα.
Ν' αγκαλιάσει την μετανάστρια που προσπαθεί να επιβιώσει κάτω από ιδιαίτερα αντίξοες συνθήκες, θύμα πολλές φορές διαφόρου είδους διακινήσεων και στυγνής εκμετάλλευσης σε όλα τα επίπεδα.
Ν' αγκαλιάσει την λεσβία που καθημερινά βρίσκεται αντιμέτωπη με την περιρρέουσα ομοφοβία κι αναγκάζεται ν' αποκρύπτει την ταυτότητά της και να υφίσταται διαφόρου είδους πιέσεις από το στενό και το ευρύτερο περιβάλλον στο οποίο κινείται.
Ν' αγκαλιάσει την άνεργη που γι' αυτήν είναι ιδιαίτερα στενά τα περιθώρια επιβίωσης και η απώλεια εργασιακής και κοινωνικής θέσης την έχει αφήσει χωρίς κοινωνικά και οικονομικά ερείσματα στα πλαίσια της κοινωνίας.
Ν' αγκαλιάσει τη νέα γυναίκα και την έφηβη που προσπαθεί να βρει το δρόμο της στη ζωή και να διαμορφώσει ταυτότητα σε μια κοινωνία γεμάτη - ακόμα - προκαταλήψεις και στερεότυπα για το γυναικείο φύλο.
Όλες αυτές οι ιδιαιτερότητες και διαφορετικότητες μπορούν ν' αποτελέσουν πλούτο για τον φεμινισμό, για την ανάπτυξή του, την θεωρία του και την κινηματική του δράση.
Μπορούν να μας φέρουν κοντά σε ευρύτερες ομάδες και κατηγορίες γυναικών και πάνω απ' όλα και το κυριότερο, όλες οι γυναίκες ανεξαιρέτως να νιώσουν ότι ο φεμινισμός είναι και δικός τους και όχι ένα κομμάτι ξένο, αλλότριο και υπεράνω των δικών τους αναγκών και ιδιαιτεροτήτων.
Σε κάποιο άλλο θέμα που θα ήθελα να σταθώ είναι αυτό της γυναικείας απελευθέρωσης. Σε τι συνίσταται; Ποιοι είναι οι βασικοί πυλώνες της;
Προσωπικά, θεωρώ ότι οι δυο βασικοί πυλώνες της γυναικείας απελευθέρωσης είναι η οικονομική και η σεξουαλική απελευθέρωση.
Η οικονομική απελευθέρωση γιατί μια γυναίκα δεν μπορεί να σταθεί στα πόδια της και ν' αποκτήσει την ανεξαρτησία της αν δεν έχει το δικό της εισόδημα και τις δικές της πηγές επιβίωσης. Αν εξαρτάσαι από άλλους οικονομικά, αυτό αυτόματα σε καθιστά έρμαιο στα χέρια των άλλων και σου αφαιρεί αυτοτέλεια και αυτονομία.
Σχετικά με την σεξουαλική απελευθέρωση, θεωρώ ότι αποτελεί εξίσου σημαντικό παράγοντα της γυναικείας απελευθέρωσης. Αν μια γυναίκα δεν ορίζει η ίδια το κορμί της και την σεξουαλικότητά της δεν μπορεί να έχει και τον έλεγχο της ίδιας της εαυτής της. Επιπλέον, η σεξουαλικότητα όλων των γυναικών θα πρέπει να γίνεται δεκτή, ανεξάρτητα από το είδος και τον προσανατολισμό.
Ένας φεμινισμός που αδυνατεί να δεχθεί τόσο τις διάφορες γυναικείες ιδιαιτερότητες και διαφορετικότητες όσο και την σεξουαλική απελευθέρωση μόνο σε επικίνδυνα συντηρητικά μονοπάτια μπορεί να μας οδηγήσει. Μόνο σε ένα πισωγύρισμα κινηματικό και κοινωνικό.
Να αποκρούσουμε στα πλαίσια του κινήματός μας λογικές και αντιλήψεις που αδυνατούν ν' αντιληφθούν ένα ευρύτερο πλαίσιο θέσεων κι αρχών σχετικά με την γυναικεία απελευθέρωση, αντιλήψεις ρατσιστικές και ομοφοβικές. Να απορρίψουμε θέσεις κι απόψεις που αντανακλούν κι εκφράζουν κυρίαρχες λογικές και συντηρητικές νοοτροπίες.
Να διευρύνουμε τους ορίζοντές μας. Ο φεμινισμός δεν μπορεί να είναι ούτε μόνο «διαχειριστικός» ούτε και απλά «πολιτικός». Πάνω απ' όλα θα πρέπει να είναι απελευθερωτικός. Και για να είναι απελευθερωτικός θα πρέπει να δέχεται και ν' αναγνωρίζει αρχές κι αξίες της σεξουαλικής απελευθέρωσης των γυναικών. Να σπάει ταμπού και προκαταλήψεις. Ν' ανοίγει δρόμους στην προσωπική ζωή και έκφραση των γυναικών, να διαβλέπει τις σεξουαλικές μας ανησυχίες κι ανάγκες, να σέβεται τις σεξουαλικές ιδιαιτερότητες όλων των γυναικών.
Μόνο αυτός ο φεμινισμός είναι ικανός να μας οδηγήσει στους δρόμους και στα μονοπάτια της γυναικείας απελευθέρωσης, να μας ανοίξει ορίζοντες, να ανταποκριθεί στο όραμα της χειραφέτησης και στη θεμελίωση μιας ελεύθερης προσωπικότητας που όλες έχουμε ανάγκη.
Ευχαριστώ πολύ για την προσοχή σας,
Ρούλα Σκούταρη