Ο μανδύας..

Αν λέω, αν,
φανερωθεί γυμνό το κτήνος
και η στοργή μείνει ένστικτο
ή η ισορροπία δεδομένο,
τότε η κόλαση και ο παράδεισος ρουτίνα θα γίνουν

Αν ξεφλουδίσω τον εγκέφαλο
θα με κατακρίνετε
Γιατί ο μανδύας, σας κρύβει
πως η διαχείριση της συσκότισης
οφείλεται αποκλειστικά στην ατομική μας δαπάνη

Αν το ερπετό σας τρομάξει,
έχετε άλλη επιλογή
Κοιτάξτε απέναντι το θηλαστικό που σας μοιάζει
Τώρα χαλαρώστε
Είσαστε ελεύθεροι να φοβηθείτε
να παθιαστείτε, να ερωτευτείτε

Ακολουθήστε το παιδί που υπάρχει μέσα σας
Ταυτιστείτε ή γίνεται γονιός του εαυτού σας
Μαλώστε ή κανακέψτε την ανάγκη σας
Ευθύνες δεν εσωκλείονται σε αυτή τη συσκευασία

Αν βαρεθείτε αυτό το έργο και ξαναπεράσετε απέναντι,
θα ευγνωμονείτε τα χαμηλά σας πόδια και το επίμηκες σώμα σας
που προσεγγίζει το έδαφος
Προφυλάσσουνε από τον κίνδυνο,
σας εξασφαλίζουν επιβίωση
και θερμοκρασία πρέπουσα
Εδώ δεν υπάρχουν ρόλοι

Ο μανδύας μου όμως
έχει λόγο ύπαρξης
Έχει συναίσθηση
Έχει δημιουργία

Φορές τον βγάζω από πάνω μου
όταν ανυπόφορη γίνεται η λογική
και αφόρητη η τρέλα
Τότε που η εξέλιξη μαθαίνει στο ερπετό να γράφει
Τότε που το θηλαστικό, διαβάζει τα γράμματα και κλαίει

Τότε, που από «εγώ» αφανίζομαι..

L.N.E

Tags: σκέψει http://angels.pblogs.gr/#ixzz2yCaQZkPd