Ανησυχία...
Γραφή παντοτινά βασανιστική
αυτή που βγαίνει με πόνο
μουτζουρώνει το λευκό χαρτί
άχρωμη αφήνει τη ψυχή
περιπέτεια στις λέξεις
αναζήτηση στις εκφράσεις
εικόνες θολές σαν κουνημένη φωτογραφία
αποτέλεσμα επίπονο
ενδεχομένως λυτρωτικό
η ανησυχία μένει, με καταβάλλει
η ανησυχία που θα γεννήσει νέα παιδιά
αράδες σε μουτζουρωμένα χαρτιά
παντοτινό ταξίδι αναζήτησης
χαμένο στου μυαλού τα υπόγεια
κρυμμένο στην καταπακτή της καρδιάς!
|
Πορεία χαρμολύπης
Της ψυχής τα μύχεια εκφράζουν
πολλές φορές κουράζουν
άλλες αναπαύουν
πολλές φορές ζεσταίνουν
κι αρκετές κρυώνουν τις καρδιές μας
όλα πασπαλίζουν τον εαυτό μας
εκφράσεις του είναι της στιγμής και της ουσίας
σαν άλλη φύση αποτυπωμένη
που ξέρει τη γη να την παγώνει
καθώς με χρώματα την πλάση ομορφαίνει
συναμφότερα απαραίτητα για την ουσία
στης χαρμολύπης την πορεία που διαβαίνεις
ωσότου συναντήσεις την Ουσία
στη λυτρωτική του κόσμου απαρχή
και μέτοχος να γίνεις της Αγάπης
του δώρου του μοναδικά μη εκπίπτοντος.
Παράθυρο κλειστό...
Ένα παράθυρο κλειστό οι αναμνήσεις
φοβάσαι να το ανοίξεις
εκεί κρύβεις τον εαυτό του χθες,
δε σου αρέσει;
Αυτός υπήρξες!
Αποφάσισε να δεις τον ήλιο
δέξου το παρελθόν σου και πληγώσου
τουλάχιστο νοιώσε κάτι, μην αποστασιοποιείσαι
ζήσε το σήμερα σκεπτόμενος το αύριο
γιατί πολύ νωρίς θα γίνει παρελθόν
και ίσως αύριο να κλείνεις το παράθυρο του σήμερα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου