Αν θέλω... Πόλεμος... Συνήθεια...

Αν θέλω...

Ανασήκωσα το βλέμμα προς τα πάνω
απόγνωση.
Ανθρώπινη αδυναμία η αφορμή
μήπως δε ψάχνω την αιτία;
Μέρες ανέμελες, στεγνές
ανύπαρκτη κίνηση προς τα άνω
απνοια.
Επίμονη σκέψη αυτονομίας
ανυπαρξία.
Αέναη κίνηση ελευθερίας
υπακοή.
Σκύβω τη θέληση στη γη
ψυχοσωματική ανάσταση
Πίστη.
Για πάντα;
Αν θέλω...
Δωρίζεται...
Αμήν!

Από onisimos @ Τρίτη, 20 Νοεμβρίου 2007 12:57 πμ Permalink | Σχόλια (16)
Tags: στίχοι , ποίημα , ποίηση , ζωή , Άνθρωπος

Πόλεμος...

Αναίμκτα ζητάω την ελπίδα

ακούραστα ψάχνω για την πίστη

ποιος πόλεμος κόστος δεν έχει

και τούτος είναι πιο τρανός

παλεύω με εμένα

με την εικόνα, τη βιτρίνα και τα πάθη

αναζητώ να αναδείξω την ουσία

μέσα από τάλαντα να βρω την πεμπτουσία

το λόγο της πορείας για το αύριο

να ζω, να υπάρχω να αναπναίω

ωσότου ο εαυτός μου κι η Αγάπη να ταιριάξουν.

Από onisimos @ Δευτέρα, 19 Νοεμβρίου 2007 2:59 μμ Permalink | Σχόλια (28)
Tags: στίχοι , αγάπη , ποίημα , ποίηση , ζωή , Άνθρωπος

Συνήθεια...

- Ερώτηση στον Κύριο εαυτό μου: Αγαπάς;

- Το έχω συνηθίσει...

- Τότε δεν αγαπάς...

- Συνήθισα να αγαπώ...

- Αγάπη είναι το ξεβόλεμα από τη συνήθεια

  Αγάπη είναι η συνεχής έκπληξη

  Αγάπη είναι να νοιάζεσαι τον άγνωστο

  Αγάπη δεν είναι ν' αγαπάς αυτόν που σ' αγαπά...

- Αδύνατον εγώ αγαπώ χρόνια τώρα...

- Ναι Κύριε... τον εαυτό σου...

  Αυτό είναι ο ορισμός της μη αγάπης...

  Σε αφήνω... έχουμε δρόμο να διανύσουμε...

Από onisimos @ Δευτέρα, 19 Νοεμβρίου 2007 11:15 πμ Permalink | Σχόλια (12)
Tags: αγάπη , ποίημα , ποίηση , απόψεις , προβληματισμοί