ΣΤΟ ΛΥΚΟΦΩΣ
Αναρτήθηκε από liza στις 2/01/2010
Tην
τραβηξε μαζι του.Εμπλεξαν τα δαχτυλα και την πηρε στο δικο του
δρομο.<<Που παμε?τον ρωτησε.<<Σε ενα μερος που κυριαρχει το
λυκοφως.<<Που βρισκεται?<<Την κοιταξε.Στην σκοτεινη πλευρα
του ηλιου.<<Ο ηλιος εχει σκοτεινη πλευρα?Το φως λιγοστευε,το
σκοταδι τους τυλιξε.Δεν μπορουσε να τον δει.Ηταν ομως εκει.Εδω θα
μ΄ακουσεις,της ειπε.Εμενα.Τον εαυτο σου που δεν σε προδωσα ποτε.Ειμαι η
λογικη σου,η συνειδηση σου.Μεσα στις εικονες και τους ηχους της ζωης σου
παντα ειμαι κοντα σου.Θεατης που σε προστατευω.Φιγουρα χωρις
ταυτοτητα,χωρις ματια,χωρις αρχη και και τελος.Εγω ειμαι η βαρκα σου
χωρις επιβατη,χωρις τιμονι,με προορισμο το τιποτα,τον Αδη κ τον
Παραδεισο.Ειμαι ο χτυπος της καρδιας σου,ο σφυγμος σου,το παρελθον,το
παρον, το μελλον σου,το παιδι που ονειρευεται το αυριο,μια ανασα σου,μια
ματια σου,μια χαραμαδα στην ζωη σου για να περασει η αγαπη,ο
θανατος,οχρονος.Η λογικη και η τρελλα σου,η ηρεμη λιμνη στις τρικυμιες
της καρδιας σου.Ειμαι αυτος που σε λυτρωνει,σε κανει ευτυχισμενη και
κυριως δεν σε ποναει ποτε.Εμαι ο Εαυτος σου.